مجله کسب و کار هاروارد(2020) – Sabina Nawaz:
سه داور به من لبخند زدند. با حمایت‌شان، انتظار داشتم که مسابقه سخنرانی دانشگاهی را برنده شوم. من بیت اول شعر موردنظرم را به قشنگی خواندم، اما وقتی کلمه‌ای از بیت دوم را فراموش کردم، حالتی از اغما به من دست داد. حالا لبخندهای دل‌گرم‌کننده داورها فقط استرسم را بیشتر کرد. سرانجام، تایمر به صدا درآمد و زمان من به پایان رسید و ترسم به‌دلیل حفظ کردن متن شروع شد. در اوایل کارم هر وقت که صحبت می‌کردم، بخشی از مغزم هشدار اضطراب می‌داد تا مبادا چیزی را فراموش کنم.
تمرکز کردن یا تعامل با مخاطب کار سختی بود. با گذشت سال‌ها، در هنر سخنرانی‌کردن ماهر شدم. چه موضوعات جلسات Toastmasters ترسناک بود چه سؤالات سخت مدیرعاملم، نمی‌توانست من را به‌راحتی دست‌پاچه کند. من کم‌کم در سخنرانی‌های بزرگ‌تر، فی‌البداهه صحبت می‌کردم. تا اینکه در پاریس جلسه‌ای داشتم.
تصمیم گرفتم که بیشتر آن را خودم هدایت کنم زیرا احساس کردم در لحظه سخن گفتن، بهتر از این است که از روی متن آماده‌ای بخوانم و به‌خاطر اینکه چیزی را فراموش کنم، درجا خشکم بزند. درعوض، سؤالات کنجکاوانه مخاطبان من را گیج کرد. مسابقه سخنرانی و جلسه پاریس خیلی متفاوت بودند، اما وجه مشترکی داشتند: آمادگی من هنگام صحبت با مخاطب. من شعر را حفظ کردم اما به اندازه کافی آن را تکرار نکردم؛ به‌دلیل استرس اجرا، مِن مِن کردم. در پاریس، فی‌البداهه صحبت کردم، اما نتوانستم با جزئیات و دقیق بگویم.
از این دو شکست در کار فعلی‌ام درس گرفتم، وقتی که گفت‌وگوی TEDx (ویدئویی است از نمایشی در کنفرانس اصلی TED (فناوری، سرگرمی، طراحی) یا یکی از رویدادهای ماهواره‌ا‌ی در سراسر جهان، که حداکثر 18 دقیقه است و ممکن است از هر موضوعی باشد.) را در جمع – تقریباً هفته‌ای یک‌بار – در کارگاه‌های نطق‌های اصلی و رهبری ارائه، و در مورد نحوه سخنرانی نیز به دیگران آموزش دادم. تجربه‌ای کسب کردم، روشی برای صحبت در جمع یافتم که خیلی کمک می‌کند: «متن سخنرانی»تان را کامل بفهمید و درک کنید. درک متن سخنرانی یعنی وقت گذاشتن برای ساختن کلمات و ترتیبی از آنچه که می‌خواهید بگویید، و سپس آنها را بارها و بارها تکرار کنید تا اگر در مورد چیزی از شما سوال کردند، بتوانید به عقب برگردید و توضیح دهید.
اما چه بخواهید نکات اصلی را به مخاطب‌تان بگویید چه اینکه کلمه به کلمه و واضح صحبت کنید – متن را با توجه به نیاز و محل صحبت کردن‌تان ویرایش کنید. شما در مورد آن چیزی فکر می‌کنید که ممکن است برای مخاطب‌تان موثرتر باشد و نه فقط برای کلمات، بلکه برای حرکات و انتقال مفاهیم نیز برنامه‌ریزی می‌کنید، بنابراین می‌توانید آزادانه عمل کنید، در عین حال زمان دارید در حین سخنرانی متن را تنظیم کنید یا فی‌البداهه چیزی بگویید. «درک متن» باعث می‌شود کم‌تر مضطرب شوید، که هم‌زمان تحریک غدد عروقی شما را کاهش و اعتمادبه‌نفس‌تان را افزایش می‌دهد.
درک متن سخنرانی به شما اجازه می‌دهد بدون فکرکردن در مورد آن، از مطلبی به مطلب دیگر بپرید.
وقتی نگران نباشید که چه پیش خواهد آمد، می‌توانید با مخاطبان خود کاملاً ارتباط داشته باشید و طبق واکنش‌های آنها عمل کنید. اگر مردم بخندند سکوت می‌کنم تا بتوانند از آن لحظه لذت ببرند یا اگر حس کنم مخاطب دیگر علاقه‌ای از خود نشان نمی‌دهد، میزان یا تن صدایم را تغییر می‌دهم.
بسیاری از مردم نگران هستند که اگر از قبل آماده باشند، کتابی و غیرطبیعی به نظر برسند، اما در صورتی این اتفاق می‌افتد که شما متن را به‌خوبی درک نکرده باشید. درک آن به‌طور غیرعادی به شما اجازه می‌دهد که طبیعی‌تر به نظر برسید و در لحظه واکنش نشان دهید. من اغلب در یادداشت‌برداری‌هایم احساساتی عمل می‌کنم، اما هر دفعه بسته به نوع ارائه در آن روز و آنچه که از مخاطبان برداشت می‌کنم، به گونه‌ای دیگر سخنرانی می‌کنم.
پنج ترفند آورده‌ام که آمادگی و تسلط بر متن را آسان می‌کند:
تصمیم بگیرید که می‌خواهید چگونه متن‌تان را بنویسید.
محتوای متن‌تان ممکن است شامل نکات کلیدی سخنرانی مانند ترفند EPE (example, point, example / مثال، نکته، مثال) متخصص بازدهی Tim Ferris باشد. یا می‌توانید تمام جزئیات متن را از جمله مکث، مانند وینستون چرچیل بنویسید.
روشی که شما انتخاب می‌کنید به سبک صحبت کردن شما و آنچه که برای آن جلسه مناسب است، بستگی دارد. مثلا، برای یک کلاس رهبری تعاملی، من حدود ده نکته برای جذاب بودن مفاهیم آموزش می‌دهم.
برای کارگاه منظم‌تر، من نکات کلیدی‌ام را به‌ترتیب یادآوری می‌کنم، بنابراین آنها از نقشه راه پیروی می‌کنند. در مورد کلمات کلیدی عمده، گرچه ممکن است دقیقاً تک‌تک کلمات را حفظ نکنم، اما ترجیح می‌دهم کل سخنرانی را بنویسم و کامل آن را تکرار کنم.
بخش‌های ساده‌ای تنظیم کنید.
صرف‌نظر از بلندی متن، صحبت‌های‌تان را به بخش‌های مختلف تقسیم کنید. برای سخنرانی 30 دقیقه‌ای، به بخش‌هایی فکر کنید که دو تا سه پاراگراف دارند. حتی وقتی متن کامل سخنرانی‌ام را می‌نویسم، لیست بخش‌بندی‌شده‌ای در آن می‌گنجانم: خلاصه علامت‌گذاری‌شده‌ای از هر بخش. سپس، هر بخش را جداگانه بررسی کنید.
اگر انتخاب کرده‌ام که متن را حفظ کنم، قصد دارم بر تمام بخش‌ها مسلط باشم، اما به گونه‌ای آنها را یاد می‌گیرم که برای شما قابل فهم باشند. سپس تغییرات بین بخش‌ها را دوباره تکرار می‌کنم. انتقال مفاهیم ممکن است مهارت خاصی نیاز داشته باشد، بنابراین هر بخش سختی را یادداشت کنید و قبل از اجرا، آنها را بارها و بارها تمرین کنید.
متن‌تان را به مرور زمان درک کنید.
مهم نیست که چه‌قدر مطلب‌تان پراکنده (لیست علامت‌گذاری‌شده) یا فشرده (متن کتبی) باشد، زمان کافی برای درک آن صرف کنید. بزرگ‌ترین اشتباهی که ممکن است انجام دهید این است که روز قبل از ارائه آماده شوید. برای یک سخنرانی بزرگ، متن‌تان باید حداقل چهار تا شش هفته قبل آماده باشد. هر روز بخشی از سخنرانی‌تان را حفظ کنید. برای صرفه‌جویی در وقت، بخشی از متن را درست قبل از خواب یا هنگام مسواک زدن بخوانید یا گوش دهید. سخنرانی خود را ضبط کنید و هر زمان که رانندگی یا ورزش می‌کنید یا در اطراف پرسه می‌زنید، آن را گوش دهید.
من 200 ساعت وقت گذاشتم تا متن TEDx را یاد گرفتم. بیشتر اوقات آن را در ماشین گوش می‌کردم. سپس، وقتی می‌توانم روی حفظ کردن تمرکز کنم، روند خیلی سریع‌تر پیش می‌رود.
فقط از ابتدا تا انتها تکرار نکنید.
بیشتر افراد هر بار که تمرین می‌کنند از ابتدای متن شروع می‌کنند، در نتیجه متن نامساوی حفظ می‌شود. ابتدای متن را به‌خوبی یاد گرفته‌اند، اما چندان به انتهای آن مسلط نیستند. به‌جای یادگیری متن پشت سر هم، از بخشی تصادفی شروع کنید و از همان‌جا کاملش کنید. سپس آن را به هم وصل کنید.
یادتان باشد که حرکت کردن، بیشتر به حفظ کلمات کمک می‌کند. اگر می‌خواهید سخنرانی‌تان را ایستاده ارائه دهید، برای تمرین یا حفظ کردن هم ننشینید. من اغلب جای کوچکی را مشخص می‌کنم و همان‌طور که در سخنرانی اصلی ارائه می‌دهم، در سراسر آن قدم می‌زنم. هم‌خوانی بخشی از سخنرانی با مکانی در صحنه، کمکی برای حافظه است. هم‌چنین ممکن است تاثیر داشته باشد که سخنرانی را با همان لباس و کفشی که ارائه خواهید داد، تمرین کنید. همواره درگیر بودن با لباس نامناسب هنگام سخنرانی، ممکن است حواس شما و مخاطب‌تان را پرت کند.
برنامه‌ای برای فراموشی داشته باشید.
به جای تلاش برای یادآوری آن جمله، ترفندی داشته باشید که بتوانید فراموشی را به‌عنوان بخشی از برنامه‌تان کنترل کنید. از دو یا سه عبارت می‌توانید استفاده کنید. دانستن این ترفندها باعث می‌شود که کم‌تر به‌خاطر فراموش کردن عصبی شوم.
مثال‌ها: «بگذارید به یادداشت‌هایم نگاهی بیندازم» یا «سعی می‌کنم مطلب بعدی را به خاطر بیاورم. اجازه بدهید به عقب برگردیم.» یا یک جرعه آب بنوشید. مخاطبان به دلیل صداقت‌تان از شما پشتیبانی می‌کنند و سپاس‌گزار خواهند بود، و وقتی شما هول نشوید و تظاهر کنید که هیچ اتفاقی نیفتاده، این فراموشی اصلا به چشم نخواهد آمد.
تسلط داشتن بر متن، به روش‌های مختلفی نمایان می‌شود، از اینکه آن‌قدر نکات مهم را به وضوح درک کردید که هیچ سؤال کنجکاوانه‌ای باعث نمی‌شود آن را فراموش کنید، تا درک کردن کلمه به کلمه نکات اصلی. وقتی متن را درک می‌کنید، نه‌تنها می‌توانید آنچه را که مدنظرتان هست ارائه دهید، بلکه با بهترین سخنرانی که ارائه می‌دهید و برایش برنامه‌ریزی می‌کنید، به مخاطبان‌تان هم خدمت و لطف می‌کنید. چه برای صحبت‌کردن در کنفرانس، چه رهبری تیم‌تان و یا متقاعدکردن مدیریت والارتبه برای به‌کارگیری یک ایده، ارائه مهم، مطالب‌تان را کامل بفهمید و درک کنید تا بتوانید اوضاع را تحت سلطه خودتان درآورید.
